Terror komunistyczny – zjawisko unikatowe w historii ludzkości. Był to terror na wyjątkowo szeroką skalę z udziałem stek tysięcy oprawców, którzy w imieniu ideologii gotowi byli na dokonanie najgorszych zbrodni. Oprócz poczucia wierności Stalinowi do popełnienia zbrodni kierował ich strach, strach przed dyktatorem, który okrutnie rozprawiał się ze świadkami swych zbrodni. Oto niektórzy z najbardziej gorliwych oprawców Polaków:
Jeżow Nikołaj – ur. 1895 r. szef NKWD w latach 1936 ? 1939. Rozstrzelany w 1940 roku.
Frinowski Michaił – ur. 1898. pierwszy zatępca Jeżowa w NKWD. Po aresztowaniu szefa zastał oskarżony o współudział w zbrodniach i rozstrzelany w 1940 roku.
Berman Borys – ur. W 1901 r. szef NKWD Białoruskiej SRS. Spowodował, że ?operacja polska? na Białorusi przyniosła najkrwawsza żniwo na tle całego Związku Sowieckiego. Rozstrzelany w 1939 r.
Cesarski Władimir – ur. W 1895 r., szef 4-go wydziału NKWD, ososbiście odpowiedzialny za wypracowanie zasad ?operacji polskiej?. Rozstrzelany w 1940 roku.
Zakowkij Leonid – ur. 1894. Zastępca Jeżowa w NKWD. Rozstrzelany w 1938 roku.
Gorbacz Grigorij – ur. 1998. Szef NKWD na Syberii i na Dalekim Wschodzie. Odpowiedziałny za skazanie na śmierc prawie wszystkich męszżyżn w przeważnie polskim mieści na Syberii – Białystok. Rozstrzelany w 1939 roku.
Redens Stanisław – ur. 1892 r. w Mińsku Mazowieckim, Polak, W czasie wojny domowej w latach 1918 ? 1921 osobisty sekretarz Feliksa Dzierżyńskiego, twórcy ?czerwonego terroru?. Szef NKWD w Kazachstanie. Szwagier Stalina. Rozstrzelany w 1940 roku. Jedyny na tej liście zrehabilitowany po śmierci Stalina.
Nikt z tych osób nie przeżył ?wielkiego terroru?. Zginęli, oskarżeni przez swego ?idola?, który zrzucił na nich winę za ludobójstwo Polaków.
Autor: Nikołaj Iwanow